Wyhodowali myszy z futrem mamuta. Pomogą przywrócić giganta do życia

Urodzone w laboratoriach Colossal Biosciences myszy to specjalnie wyhodowane mutanty ze zmianami genetycznymi, które wprowadzono im w jednym celu. Mają pomóc w uzyskaniu odpowiednich fenotypów potrzebnych do wytworzenia takiej sierści, jaką miał kiedyś mamut włochaty.

To jeden z tych problemów, z którymi zetknęła się Colossal Biosciences w procesie odtwarzania wymarłego gatunku trąbowca. Najbliższym krewniakiem mamuta włochatego jest dzisiaj słoń indyjski, ale on nie ma obfitego futra, jakie pokrywało jego krewniaka z epoki lodowcowej.

Futro chroniło mamuty przed chłodem, pozwalało przetrwać na przedpolu lodowca, gdzie panowały warunki porównywalne do Arktyki czy strefy podbiegunowej.

Przypomnijmy, że Colossal Biosciences to teksańska firma, która zajmuje się genetycznym odtwarzaniem wymarłych gatunków. Zamierza przywrócić wymarłego wilkowora tasmańskiego - ostatniego przedstawiciela megafauny australijskiej, a także dzięcioła wielkodziobego z Kuby i USA, dronta dodo z wyspy Mauritius i inne zwierzęta.

Jej sztandarowym projektem jest jednak mamut włochaty, który ma wrócić na świat pod koniec 2028 roku. Prace trwają, naukowcy z Colossal mają już cały kod genetyczny zwierzęcia. "DNA mamuta jest już w pełni odblokowane. Opracowaliśmy pierwszy w historii kompletny genom mamuta z dawnego DNA epoki lodowcowej" - informowało Colossal Biosciences.

Prace natrafiają jednak na pewne kontrowersje i trudności. Wątpliwości związane są z samą ideą przywracania do życia zwierzęcia wymarłego tysiące lat temu, które egzystowało w innych warunkach środowiskowych, innym klimacie, na tak naprawdę innej Ziemi. Nie jest elementem żadnego obecnego ekosystemu.

Kłopoty wiążą się z tym, że chociaż słoń indyjski wykorzystywany do prac genetycznych nad mamutem to jego krewny, ale jednak nim nie jest. Naukowcy głowią się, jak stworzyć genotypy warunkujące cechy mamuta włochatego: ogromne, wygięte koliście ciosy, specjalna budowa krwi, która pozwalała mu przetrwać mrozy epoki lodowcowej, czy właśnie gęste, rude futro.

W produkcji genów odpowiedzialnych za wytworzenie futra pomóc mają zmutowane myszy, które powstały w laboratoriach Colossal Biosciences. Mają one fenotypy związane z tą cechą gatunkową. Fenotyp jest związany z genotypem, powstaje w reakcji genotypu na wymagania środowiska np. niską temperaturę.

Włochate myszy, które powstały w laboratorach Colossal Biosciences, to nie tylko zwierzęta pokryte niezwykłym, gęstym futrem jako żywo przypominającym to, które miały mamuty.

Gryzonie miały także wskazać genotypy odpowiedzialne za odpowiedni metabolizm tłuszczów, niezwykły w biologii mamutów. To on pozwalał im stworzyć warstwę pomocną do przetrwania ziąbu. Tego nie udało się na razie odnaleźć.

"Aby stworzyć u zwierząt pożądane cechy, musimy wiedzieć, które genotypy za nie odpowiadają. W zależności od cechy, jest to jeden albo kilka genów. Znajdujemy je, porównując geny mamutów z ich zamrożonych szczątków i geny słonia indyjskiego" - podaje Colossal Biosciences. Następnie zidentyfikowane geny testowano na myszach i rzeczywiście gryzonie mają futro podobne do tego, jakie nosiły mamuty.

To ma być ważny krok do stworzenia mamuta, który też będzie takie włosy miał. "Mały krok" - dodaje Colossal Biosciences, ale chwali się osiągnięciem jako szybkim rozwiązaniem problemu, przed którym stanął projekt.

Firma z Teksasu broni się przed zarzutami dotyczącymi grzebania w genach i ryzykownych eksperymentów naukowych tym, że jej osiągnięcia mają pomóc w przywracaniu utraconych gatunków. Tak, aby żaden już nie wyginął bezpowrotnie - uzasadniają Amerykanie.

Na zarzut, że mamut włochaty nie ma czego szukać w obecnym klimacie, odpowiadają, że wręcz przeciwnie. Obecność stad mamutów może poprawić naszą walkę z globalnym ociepleniem - twierdzą badacze. Żerujące zwierzęta mają bowiem stymulować wzrost roślin w tych rejonach wiecznej zmarzliny, która odmarzając, uwalnia spore ilości dwutlenku węgla i metanu.